Plekken zijn uit zichzelf historisch, de omgeving het verhaal. Toen en toen is je kindertijd. Later is altijd. Gedachten kunnen zomaar diep zinken en onbestemde wandelingen maken langs de rand van overblijfselen. Ketsen je oorsprong over een bladstil glad water.

Om zichzelf te redden kende de vierjarige slechts twee werelden: die van haar (de beste) en die van anderen (de onbetrouwbare). Meestal bleef ze binnen, speelde met het binnen, ze begreep zichzelf al te goed.
Haar ziel lag op haar gezichtje.