Wat was ook alweer het begin? Waar was de plek? Namen benoemen de dingen niet echt, ze omhullen alleen en soms zo krachtig dat ze alleen maar kunnen verstikken.

En als er helemaal niets is? Net ontsnapt uit omringende blikken? Moet ik dan nog iets verbreken. Een enkel woord en naakt weer opstaan? Ik weet het zeker, ik groei door totdat ik het niets heb verdiend. Ik ben er al bijna, maar bijna is nog niet helemaal zei mijn moeder jaloers.