Zij schreef het minst geheime dagboek in de nacht van dinsdag op woensdag. Zelf noemde zij het haar 'Ultieme Vaarwater'.

Bij het lezen kreeg je een nogal onthutsend beeld van een onzekere vrouw, die al haar persoonlijke vriend- en vijandschappen ongeremd gebruikte en omzette in een smerig soort literatuur. Het resultaat was behoorlijk zeepbellerig. Alles ging over verloren liefdes. Nooit liep iets goed af. Ze lag altijd in een vreemd bed, voelde zich verloren en zou spoedig sterven als vies, overtollig stuk opperhuid. Ze zou voorgoed verdwijnen in grote eeuwigheid. Niemand zou haar missen.