Hoe was het tot nu toe?
Wanneer ik je tegenkom zie ik je, herken ik je alle stilte. Herken ook direct je twijfel. We staan stil, rustend op een onwennig onderwerp. Onbekende baai. Roodjagende wolken slierten plaatselijk het wit en blauw.

Doelloos sta je daar. Je bent weer die baby op dat poolkleedje, al had je toen nog geen heimwee naar voelen of verlangen. Ik zeg de woorden voor later.
Op een dag, als het regent, zul je die woorden als een aantal verloren letters zoeken en zeggen:
Dit deelbare moment is ontdaan van elke seconde...
Zo is het tot nu toe, als de avond zich rood kleurt. Ik loop door. Wil muziek maken.