Hoe langer men er woont, hoe meer men zichzelf een voldoende geeft: hier is het leven goed!

Laat in de avond spitst de toren zich helemaal boven de smalle straten uit. De nacht kleurt het dorp graag en opnieuw, in alle stilte. Tegelijkertijd zijn er ook, en zeker ’s avonds, onrustige mensen: de import, die gaan dolen. Het is onduidelijk waarom zij dat doen. Vermoedelijk hebben zij bij het verlaten van het huis de deur niet op slot gedaan en zijn daarom even stads de kluts kwijt.

Met wat geluk zien ze ’s morgens de eerste postbode nog slingerfietsen. Gauw achter hem aan: misschien is er post van buiten. Haast je, dan kan je de plof op de mat nog net horen.